Σπούδασε Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λαογραφία, Κοινωνική Aνθρωπολογία και Εθνολογία στην ίδια Σχολή και στην Σχολή Κοινωνικών Επιστημών Παρισίων (École des Hautes Études en Sciences Sociales, Paris) όπου έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα.
Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ) της Ακαδημίας Αθηνών όπου υπηρετεί από το 2002. Διευθύνων του Κέντρου από το 2014. Εργάζεται για την τεκμηρίωση και ψηφιοποίηση λαογραφικού και εθνογραφικού υλικού και την διάδοση του ψηφιακού περιεχομένου με την ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών, συμμετέχοντας ή διευθύνοντας ερευνητικά προγράμματα. Δημοσίευσε κείμενα για την ιστορία της ελληνικής λαογραφίας επιχειρώντας μια αναστοχαστική και κριτική ανάλυση σχετικά με τις αρχειακές πρακτικές του λαογραφικού υλικού. Μελετά παραδοσιακά τεχνικά συστήματα (κυρίως παραγωγής τροφίμων, με επιτόπια εργασία σε ποιμενικές κοινότητες της Βόρειας και Κεντρικής Πίνδου κ.α.) και τις πολιτισμικές διαστάσεις της αγροτικής παραγωγής στο πλαίσιο των σύγχρονων διαδικασιών διαφύλαξης και προώθησης της αγροτικής κληρονομιάς. Ενθάρρυνε συνεργασίες του ΚΕΕΛ με φορείς τις Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συλλόγους και πολίτες αναπτύσσοντας την μακρά σχετική παράδοση των λαογραφικών σπουδών.
Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Εθνολογίας και Λαογραφίας (International Society for Ethnology and Folklore - SIEF), τακτικό μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου των Ερευνητικών Κέντρων της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής για την εφαρμογή της Σύμβασης για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, της Γενικής Συνέλευσης του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) και άλλων επιστημονικών επιτροπών.