Οι Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Νέα βιβλιομετρική μελέτη με στοιχεία της βάσης Scopus

Σε αυτό το αφιέρωμα:

Χαρακτηριστικά της μελέτης

Η Ελλάδα στο διεθνές περιβάλλον

Ποιοι παράγουν επιστημονικές δημοσιεύσεις

Ποιοι παράγουν επιστημονικές δημοσιεύσεις

Με ποιους συνεργάζονται οι Έλληνες ερευνητές

Δείκτες Ελληνικής Επιστημονικής & Ερευνητικής Δραστηριότητας


Τη δεκαπενταετία 1996-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις τοποθετούνται όλο και καλύτερα στο διεθνές περιβάλλον: οι συνολικοί δείκτες και η θέση της Ελλάδας διεθνώς αναβαθμίζονται, η απήχηση των δημοσιεύσεων αυξάνεται και οι επιδόσεις των φορέων βελτιώνονται. H αύξηση είναι συνεχής μέχρι το 2009, ενώ το 2010 ο αριθμός των ελληνικών δημοσιεύσεων παρουσιάζει κάμψη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Tα παραπάνω προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από τη μελέτη με τίτλο "Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά - Scopus" που δημοσίευσε πρόσφατα online (www.ekt.gr/metrics/report03) το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).

Η νέα μελέτη, η οποία βασίζεται σε στοιχεία από τη διεθνή βιβλιογραφική βάση δεδομένων Scopus, είναι η τρίτη σε μια σειρά μελετών που έχει καθιερώσει το ΕΚΤ, με σκοπό τη δημιουργία αξιόπιστης βάσης παρουσίασης και παρακολούθησης της εξέλιξης των στοιχείων που προσδιορίζουν το ερευνητικό περιβάλλον της Ελλάδας, συγκρινόμενο με το αντίστοιχο των χωρών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Με τον τρόπο αυτό ο οργανισμός συμμετέχει με στοιχεία στην ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και την κατανόηση των ικανοτήτων του ελληνικού ερευνητικού συστήματος, που με τη σειρά τους μπορούν να υποστηρίξουν τον σχεδιασμό κατάλληλων πολιτικών.

Ακόμα, με στόχο την καλύτερη απεικόνιση και ανάδειξη της περιφερειακής διάστασης της ελληνικής επιστημονικής και ερευνητικής δραστηριότητας, το ΕΚΤ αποτύπωσε σε διαδραστικούς χάρτες τους βασικούς βιβλιομετρικούς δείκτες σε κάθε ελληνική περιφέρεια.

Xαρακτηριστικά της μελέτης

Οι δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά αποτελούν το κυριότερο µέσο για τη διάδοση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και, ταυτόχρονα, έναν από τους σημαντικότερους δείκτες μέτρησης της ερευνητικής δραστηριότητας σε εθνικό επίπεδο. Οι βιβλιομετρικοί δείκτες μέτρησης της ερευνητικής δραστηριότητας χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση ερευνητικών οργανισμών, ομάδων και ερευνητών, καταγράφουν τα ερευνητικά πεδία στα οποία δραστηριοποιείται η επιστημονική κοινότητα, αποτυπώνουν τα νέα ερευνητικά πεδία που αναδύονται καθώς και τα επιστημονικά δίκτυα που δημιουργούνται για την υλοποίηση κοινών ερευνητικών στόχων. 

Η μελέτη "Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά - Scopus" καταγράφει τα βασικά μεγέθη που χαρακτηρίζουν την παραγωγή και τις επιδόσεις των ελληνικών δημοσιεύσεων στη διάρκεια μιας δεκαπενταετίας, από το 1996 έως το 2010, εστιάζοντας παράλληλα στα δεδομένα των τελευταίων ετών που αναδεικνύουν τις πρόσφατες τάσεις και εξελίξεις.

Οι βιβλιομετρικοί δείκτες που παρουσιάζονται περιλαμβάνουν τον αριθμό και το (%) μερίδιο των δημοσιεύσεων, το (%) ποσοστό  των δημοσιεύσεων που λαμβάνουν αναφορές, τον αριθμό και το (%) μερίδιο των αναφορών σε δημοσιεύσεις, καθώς και τον σχετικό δείκτη απήχησης των δημοσιεύσεων.

Με την παρουσίαση δεικτών που προκύπτουν από τις δύο καθιερωμένες διεθνώς βάσεις δεδομένων (Web of Science της Thomson Reuters: οι δύο προηγούμενες μελέτες, και Scopus του Εlsevier: παρούσα έκδοση), το ΕΚΤ δίνει μια πληρέστερη εικόνα για σημαντικούς δείκτες που χαρακτηρίζουν την τρέχουσα πραγματικότητα, αλλά και την εξέλιξη της επιστημονικής παραγωγής της χώρας, και διευρύνει τον αριθμό των ελληνικών δημοσιεύσεων και τα επιστημονικά πεδία που καλύπτονται. Προσδιορίζονται έτσι πληρέστερα οι καθιερωμένοι βιβλιομετρικοί δείκτες που αποτυπώνουν την τρέχουσα πραγματικότητα της ελληνικής ερευνητικής δραστηριότητας, με τρόπο αξιοποιήσιμο στο επίπεδο της διαμόρφωσης πολιτικών, έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι όπως προκύπτει από τα στοιχεία της βάσης Scopus, την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις με 4,98 αναφορές ανά δημοσίευση ξεπερνούν τον μέσο όρο αναφορών στον ΟΟΣΑ (4,79). Ακόμα, καταγράφεται υψηλή απήχηση σε όλα τα επιστημονικά πεδία, με την υψηλότερη απήχηση στο πεδίο "Ανθρωπιστικές Επιστήμες" (σχετικός δείκτης απήχησης: 1,14 με παγκόσμιο μέσο όρο 1), και ακολουθούν τα πεδία "Μηχανική & Τεχνολογία" (1,12), "Γεωργικές Επιστήμες" (0,99), "Φυσικές Επιστήμες" (0,97), "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας" (0,93) και "Κοινωνικές Επιστήμες" (0,81).

Η μελέτη περιλαμβάνει αναλυτικά στοιχεία για 95 φορείς που ομαδοποιούνται σε 8 κατηγορίες (Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί Φορείς, Δημόσιοι Φορείς Υγείας, Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας, Λοιποί Δημόσιοι Φορείς και Λοιποί Ιδιωτικοί Φορείς).

Η ανάπτυξη του διαδικτυακού περιβάλλοντος για την ηλεκτρονική έκδοση της μελέτης πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της πράξης "Εθνικό Πληροφοριακό Σύστημα Έρευνας και Τεχνολογίας/Κοινωνικά Δίκτυα – Περιεχόμενο Παραγόμενο από Χρήστες" (www.epset.gr) που υλοποιείται από το ΕΚΤ στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Ψηφιακή Σύγκλιση" (ΕΣΠΑ 2007-2013), με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Στη συνέχεια αναφέρονται τα κυριότερα συμπεράσματα της μελέτης. Τα ευρήματα αυτά περιγράφουν τους συνολικούς δείκτες των ελληνικών δημοσιεύσεων, τις κυριότερες κατηγορίες φορέων που συμμετέχουν στην παραγωγή τους, τα επιστημονικά πεδία στα οποία δραστηριοποιούνται με επιτυχία οι ελληνικές ερευνητικές ομάδες και τις συνεργασίες που διαμορφώνονται για τη συγγραφή τους.


H μελέτη "Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά - Scopus" διατίθεται online στη διεύθυνση www.ekt.gr/metrics/report03.

Για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων επιλέχθηκε η ηλεκτρονική έκδοση, η οποία περιλαμβάνει διαδραστικά διαγράμματα και χάρτες, με πολλαπλές δυνατότητες παρουσίασης και προσαρμογής στις ανάγκες των αναγνωστών.

Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα υποβολής σχολίων από τους αναγνώστες, τα οποία θα συμβάλλουν σε έναν δημιουργικό διάλογο για την έρευνα στην Ελλάδα. Η μελέτη είναι διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα.


Η Ελλάδα στο διεθνές περιβάλλον

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα στοιχεία της Scopus επιβεβαιώνουν ότι την περίοδο 1996-2010 οι ελληνικές δημοσιεύσεις τοποθετούνται δυναμικά στο διεθνές περιβάλλον όσον αφορά την απήχηση, την πρωτοτυπία, την ποιότητα και την αναγνωρισιμότητα. Οι συνολικοί δείκτες και η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, τον ΟΟΣΑ και διεθνώς αναβαθμίζονται, η απήχηση των δημοσιεύσεων αυξάνεται και οι επιδόσεις των φορέων βελτιώνονται. Ο αριθμός των αναφορών στις ελληνικές δημοσιεύσεις, ο οποίος αποτελεί και τη βάση για τον υπολογισμό των βιβλιομετρικών δεικτών, συνεχίζει να αυξάνεται (Διαγράμματα  1 και 2). Ωστόσο, το 2010, η συνεχής αυτή ανοδική πορεία ανακόπτεται και η Ελλάδα καταγράφει αρνητικό συντελεστή μεταβολής.

 

Διάγραμμα 1

Διάγραμμα 2

Με βάση τα στοιχεία του 2010, η Ελλάδα συμμετέχει στο 2,4% των επιστημονικών δημοσιεύσεων της ΕΕ και στο 0,85% του ΟΟΣΑ, διπλασιάζοντας σχεδόν τα μερίδια που είχε το 1996.

Όσον αφορά τον αριθμό των αναφορών, η Ελλάδα παρουσιάζει μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης σε σχέση με τις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1996-2010. Την πενταετία 2006-2010 οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν 277.130 αναφορές, αριθμός σχεδόν τετραπλάσιος από την περίοδο 1996-2010. 

O μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση αποτελεί μια ικανοποιητική  προσέγγιση για την εκτίμηση της απήχησης των δημοσιεύσεων, ιδιαίτερα σε επίπεδο χωρών. Την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις λαμβάνουν κατά μέσο όρο 4,98 αναφορές ανά δημοσίευση, ξεπερνώντας τον μέσο όρο αναφορών στον ΟΟΣΑ (4,79), ενώ στην ΕΕ ο μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση είναι 5,52. Την πενταετία 1996-2000 ο μέσος όρος των αναφορών στις ελληνικές δημοσιεύσεις ήταν μόλις 2,45. (Διάγραμμα 3).

Διάγραμμα 3

Βελτιωμένοι εμφανίζονται επίσης οι υπόλοιποι δείκτες σχετικά με την αναγνωρισιμότητα των Ελλήνων επιστημόνων και την απήχηση του ερευνητικού τους έργου στη διεθνή κοινότητα. Ο σχετικός δείκτης απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων συνεχίζει την ανοδική πορεία που εμφανίζει σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1996-2010, και λαμβάνοντας την τιμή 1,04 εμφανίζεται αντίστοιχος με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ σε σχέση με την ΕΕ διαμορφώνεται στο 0,90. Την πενταετία 2006-2010, το ποσοστό των ελληνικών δημοσιεύσεων που λαμβάνουν αναφορές (% cited publications) διαμορφώνεται στο 65,6% (Διάγραμμα 4).

Διάγραμμα 4

Ποιοι παράγουν επιστημονικές δημοσιεύσεις

Οι τρεις κατηγορίες ελληνικών φορέων που παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιεύσεων είναι τα Πανεπιστήμια, οι Δημόσιοι Φορείς Υγείας και τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ). Ακολουθούν τα ΤΕΙ, οι Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί Φορείς και οι Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας και στη συνέχεια οι Λοιποί Ιδιωτικοί και Λοιποί Δημόσιοι Φορείς. Ο αριθμός των κατηγοριών φορέων και η συμμετοχή τους στο σύνολο των ελληνικών δημοσιεύσεων φαίνονται, για την τελευταία πενταετία 2006-2010, στο Διάγραμμα 5.

 Διάγραμμα 5

Το 2010 οι περισσότερες κατηγορίες φορέων, εκτός από τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ, εμφανίζουν κάμψη στον αριθμό των δημοσιεύσεών τους. Σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1996-2010 η εξέλιξη των δεικτών που αφορούν την απήχηση των δημοσιεύσεων είναι θετική για τις επιμέρους κατηγορίες φορέων και συμβαδίζει με την άνοδο των σχετικών δεικτών του συνόλου των ελληνικών δημοσιεύσεων.

Τα υψηλότερα ποσοστά δημοσιεύσεων με αναφορές επιτυγχάνουν τα  Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ και οι Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας, με ποσοστά 75% και 69,5% αντίστοιχα την πενταετία 2006-2010. Πάνω από τον ελληνικό μέσο όρο 65,6% βρίσκονται επίσης οι Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί Φορείς (67,8%), και τα Πανεπιστήμια (66,9%).  

Επίσης, υψηλότερη απήχηση από τον παγκόσμιο μέσο όρο επιτυγχάνουν οι δημοσιεύσεις που προέρχονται από τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη ΓΓΕΤ και τους Ιδιωτικούς Φορείς Υγείας, με σχετικούς δείκτες απήχησης 1,20 και 1,18 αντίστοιχα (Διάγραμμα 6). Σημειώνεται ότι όταν η τιμή του σχετικού δείκτη απήχησης είναι μεγαλύτερη από 1, οι δημοσιεύσεις της αντίστοιχης κατηγορίας έχουν μεγαλύτερη απήχηση από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Διάγραμμα 6

Ποια επιστημονικά πεδία κυριαρχούν

Για την αποτύπωση της ερευνητικής δραστηριότητας σε επιστημονικούς τομείς  χρησιμοποιήθηκαν τα έξι κύρια επιστημονικά πεδία "Φυσικές Επιστήμες" (Natural Sciences), "Μηχανική & Τεχνολογία" (Engineering & Technology), "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας" (Medical & Health Sciences), "Γεωργικές Επιστήμες" (Agricultural Sciences), "Κοινωνικές Επιστήμες" (Social Sciences) και "Ανθρωπιστικές Επιστήμες" (Humanities) καθώς και οι υποκατηγορίες τους, σύμφωνα με το αναθεωρημένο εγχειρίδιο Frascati "Revised Field of Science and Technology Classification" του ΟΟΣΑ.

Για το 2010 οι περισσότερες ελληνικές δημοσιεύσεις (53,4%) κατατάσσονται στο επιστημονικό πεδίο "Φυσικές Επιστήμες" και ακολουθούν τα πεδία "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας" (42%), "Μηχανική & Τεχνολογία" (23,1%), "Κοινωνικές Επιστήμες" (10,7%), "Γεωργικές Επιστήμες" (5,1%) και "Ανθρωπιστικές Επιστήμες" (1,7%).

Την πενταετία 2006-2010, οι σχετικοί δείκτες απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων στα κύρια επιστημονικά πεδία βελτιώνονται. Η υψηλότερη απήχηση (σχετικός δείκτης απήχησης: 1,14) καταγράφεται στο πεδίο "Ανθρωπιστικές Επιστήμες", και ακολουθούν τα πεδία "Μηχανική & Τεχνολογία" (1,12), "Γεωργικές Επιστήμες" (0,99), "Φυσικές Επιστήμες" (0,97), "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας" (0,93) και "Κοινωνικές Επιστήμες" (0,81) (Διάγραμμα 7).

Διάγραμμα 7

Όσον αφορά τις κατηγορίες φορέων οι οποίες εμφανίζουν υψηλές επιδόσεις σε κάθε επιστημονικό πεδίο, διακρίνονται: στο επιστημονικό πεδίο "Φυσικές Επιστήμες" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (σχετικός δείκτης απήχησης 1,11), στο πεδίο "Μηχανική & Τεχνολογία" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (1,25) και οι δημοσιεύσεις των Πανεπιστημίων (1,13), στο πεδίο "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (1,22), οι Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας (1,17) και οι Λοιποί Δημόσιοι Ερευνητικοί Φορείς (1,03), στο πεδίο "Γεωργικές Επιστήμες" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (1,06) και τα Πανεπιστήμια (1,05), στο πεδίο "Κοινωνικές Επιστήμες" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (1,11) και στο πεδίο "Ανθρωπιστικές Επιστήμες" τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ (2,55) και τα Πανεπιστήμια (1,04).


Με ποιους συνεργάζονται οι Έλληνες ερευνητές

Μια δημοσίευση μπορεί να προέρχεται από ερευνητές από έναν μόνο φορέα ή να αποτελεί προϊόν συνεργασίας είτε αποκλειστικά ελληνικών φορέων είτε ενός ελληνικού φορέα και ξένων ερευνητών είτε τέλος περισσότερων ελληνικών φορέων και ξένων ερευνητών. Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των επιστημονικών εργασιών που δημοσιεύονται από κοινού με ερευνητές από άλλους φορείς από την Ελλάδα ή το εξωτερικό αποτυπώνει τη διασύνδεση των Ελλήνων ερευνητών με άλλες ερευνητικές ομάδες. Οι συνεργασίες αυτές συνδέονται με το βαθμό εξωστρέφειας που επιδεικνύει η ελληνική ερευνητική κοινότητα και την ικανότητά της να εργάζεται αποτελεσματικά στο πλαίσιο ερευνητικών δικτύων.

Στη διάρκεια της δεκαπενταετίας 1996-2010, παρατηρείται μεγάλη αύξηση στο ποσοστό των δημοσιεύσεων που πραγματοποιούνται με συνεργασία, είτε με ελληνικούς ή είτε με ξένους φορείς. Το 2010 το 62,3% των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι προϊόν συνεργασίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 1996 ήταν 51,5%. Ειδικότερα, το 39,5% των ελληνικών δημοσιεύσεων παράγεται με τη συνεργασία φορέων από το εξωτερικό, ενώ το 32,1% πραγματοποιείται από συνεργασίες μεταξύ ελληνικών φορέων.

Σε όλη την περίοδο 1996-2010 ιδιαίτερη αύξηση σημειώνεται στις συνεργασίες μεταξύ των ελληνικών φορέων, πιθανό αποτέλεσμα της χρηματοδότησης εθνικών κοινοπραξιών για την υλοποίηση ερευνητικών έργων. Ο αριθμός των συνεργασιών με τη διεθνή ερευνητική κοινότητα εμφανίζει επίσης αύξηση, αν και με μικρότερους ρυθμούς από τις ελληνικές συνεργασίες.

Την τελευταία πενταετία 2006-2010 οι Έλληνες επιστήμονες συνεργάσθηκαν με επιστήμονες από 166 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο μεγαλύτερος αριθμός συνεργασιών πραγματοποιείται με τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Ο βαθμός και ο τύπος συνεργασιών διαφοροποιείται σημαντικά στις διάφορες κατηγορίες φορέων. Τα Πανεπιστήμια έχουν το μεγαλύτερο, από όλες τις κατηγορίες φορέων, ποσοστό δημοσιεύσεων χωρίς συνεργασίες το οποίο την πενταετία 2006-2010 διαμορφώνεται στο 37,9%. Tα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ παρουσιάζουν μεγάλη διεθνή δικτύωση και καταγράφουν το μεγαλύτερο ποσοστό σε διεθνείς συνεργασίες (54% την πενταετία 2006-2010). Οι συνεργασίες με ελληνικούς φορείς καταλαμβάνουν σημαντικά ποσοστά σε όλες τις κατηγορίες φορέων και το μεγαλύτερο ποσοστό (73,5% την πενταετία 2006-2010) έχουν οι Ιδιωτικοί Φορείς Υγείας. 

Οι περισσότερες δημοσιεύσεις που πραγματοποιούνται με τη συνεργασία ελληνικών φορέων περιλαμβάνουν τα Πανεπιστήμια ως έναν από τους συνεργαζόμενους φορείς. Ισχυρή είναι η δικτύωση μεταξύ των Πανεπιστημίων και των Ερευνητικών Kέντρων της ΓΓΕΤ και μεταξύ των  Πανεπιστημίων και των Δημόσιων Φορέων Υγείας.


Χαρτογράφηση Έρευνας & Ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο

Με στόχο την καλύτερη απεικόνιση και ανάδειξη της περιφερειακής διάστασης της ελληνικής επιστημονικής και ερευνητικής δραστηριότητας, το ΕΚΤ ανέπτυξε εργαλεία για τη γεωγραφική απεικόνιση στοιχείων και δεικτών σε κάθε ελληνική περιφέρεια. Οι διαδραστικοί χάρτες, οι οποίοι περιλαμβάνονται για πρώτη φορά στη νέα μελέτη του ΕΚΤ, αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά κάθε ελληνικής περιφέρειας στην έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία.

Οι διαδραστικοί χάρτες παρουσιάζουν στοιχεία για την επιστημονική παραγωγή κάθε περιφέρειας, όπως προκύπτει από τον αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων που παράγουν οι φορείς που είναι εγκατεστημένοι σε αυτήν, την απήχηση σε διεθνές επίπεδο (αριθμός αναφορών και σχετικός δείκτης απήχησης) και τα επιστημονικά πεδία ("Φυσικές Επιστήμες", "Μηχανική & Τεχνολογία", "Ιατρική & Επιστήμες Υγείας", "Γεωργικές Επιστήμες", "Κοινωνικές Επιστήμες" και "Ανθρωπιστικές Επιστήμες") που καλύπτονται σε κάθε περιφέρεια.

Οι χάρτες εμπλουτίζονται συνεχώς, περιλαμβάνοντας επιπλέον δείκτες που αποτυπώνουν την περιφερειακή δυναμική στην έρευνα, όπως η συμμετοχή σε ευρωπαϊκά έργα του 7ου Προγράμματος Πλαίσιο για την έρευνα της ΕΕ, ώστε να παρουσιάζεται μια πλήρης εικόνα της περιφερειακής αριστείας και ανταγωνιστικότητας.


Δείκτες Ελληνικής Επιστημονικής & Ερευνητικής Δραστηριότητας

Η συγκέντρωση αξιόπιστων στοιχείων, στατιστικών πληροφοριών και η παραγωγή δεικτών που περιγράφουν την ελληνική επιστημονική και ερευνητική δραστηριότητα είναι μία τις κεντρικές δράσεις στο ΕΚΤ. Μέσα από το ψηφιακό περιβάλλον του www.ekt.gr/metrics οι επισκέπτες αποκτούν ανοικτή πρόσβαση σε:

  • Βιβλιομετρικούς δείκτες που αποτυπώνουν τις επιδόσεις των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. 
  • Εθνικά στατιστικά στοιχεία για την Έρευνα, την Τεχνολογική Ανάπτυξη και  Καινοτομία. 
  • Ειδικές Εκθέσεις (Intelligent Reports) σχετικά με τις επιδόσεις των Ελλήνων ερευνητών, τις γεωγραφικές και θεματικές περιοχές αριστείας
  • Διαδραστικούς χάρτες που απεικονίζουν σε κάθε ελληνική περιφέρεια δεδομένα και δείκτες που αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά της στην έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία. 
  • Σύγχρονα Συστήματα Διαχείρισης της Πληροφορίας για την Ερευνητική Δραστηριότητα (Current Research Information Systems - CRIS).

Μερικές από τις εκδόσεις του ΕΚΤ που διατίθενται στο www.ekt.gr/metrics είναι οι ακόλουθες: α) Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά – Web of Science, β) Ελληνικές επιστημονικές δημοσιεύσεις 1993-2008: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, γ) Τομέας Βιοεπιστημών: Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 2000-2010, δ) Τομέας Φυσικών Επιστημών: Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 2000-2010, ε) 5 years of Excellence in the European Research Area, 2007-2011, The case of Greece, στ) Επιστημονική Αριστεία στις Περιφέρειες Σύγκλισης της ΕΕ, 2007 - 2012: η περίπτωση της Ελλάδας, ζ) Οι προτεραιότητες της ευρωπαϊκής έρευνας στις Κοινωνικο-οικονομικές και Ανθρωπιστικές Επιστήμες: Η συμμετοχή της Ελλάδας (2007-2012).